Okna parują od zewnątrz przede wszystkim z powodu różnicy temperatur między zimną powierzchnią zewnętrznej szyby a wilgotnym powietrzem otoczenia. Para wodna zawarta w powietrzu skrapla się na chłodniejszej szybie, szczególnie w chłodniejszych porach roku, takich jak wiosna i jesień, a także wczesnym rankiem, gdy szyba jest jeszcze wychłodzona nocą, a temperatura powietrza zaczyna rosnąć. Zjawisko to jest naturalne i świadczy o dobrej izolacji termicznej okien, ponieważ zimne powietrze na zewnątrz sprawia, że szyba zewnętrzna jest chłodniejsza niż wilgotne powietrze, co prowadzi do kondensacji pary wodnej na jej powierzchni.
Parowanie szyb zewnętrznych jest szczególnie częste przy wysokiej wilgotności powietrza oraz przy znaczących dobowych zmianach temperatur, a także w miejscach wilgotnych, np. nad wodą czy w pobliżu lasów. Okna z dobrą izolacją cieplną (np. trzyszybowe) bardziej narażone są na to zjawisko, ponieważ skutecznie zatrzymują ciepło wewnątrz, co powoduje większą różnicę temperatur między szybą zewnętrzną a powietrzem zewnętrznym.
Podsumowanie:
- Parowanie od zewnątrz wynika z kondensacji pary wodnej na chłodnej, zewnętrznej powierzchni szyby.
- Zjawisko występuje przy wysokiej wilgotności powietrza i znaczących różnicach temperatur.
- Jest to efekt naturalny i oznaka dobrej izolacji termicznej okien.
- Najczęściej obserwuje się je wczesnym rankiem i podczas sezonów przejściowych jak wiosna i jesień.
Zatem parowanie okien od zewnątrz jest normalnym i nieszkodliwym zjawiskiem fizycznym.
