Krótka odpowiedź: według Biblii Izraelici wędrowali przez pustynię przez około 40 lat, od wyjścia z Egiptu do wejścia do Ziemi Obiecanej. Dłuższe wyjaśnienie
- Kontekst i ramy czasowe
- W Biblii opis wędrówki zaczyna się po wyjściu Izraelitów z Egiptu (tzw. Exodus) i kończy się wejściem do Kanaanu, czyli Ziemi Obiecanej. Szacunki i relacje bibliczne określają ten okres na 40 lat. Najczęściej cytuje się Liczby 14 i Księgę Powtórzonego Prawa, które podsumowują ten czas jako okres próby, falowania wiary i duchowego kształtowania ludu Bożego.
- Dlaczego 40 lat
- Bibliczne narracje sugerują, że długość wędrówki wynikała z powodu buntu i niezaufania Izraelitów, które prowadziły do kar i długich okresów wędrowania zamiast szybkiego dotarcia do Ziemi Obiecanej. W Księdze Liczb oraz powtórzonych prawach opisano, że pokolenie dorastających wędrowało w pewnym sensie „przez pustynię” aż do zniknięcia poprzedniego pokolenia, co przekłada się na około czterdziestkę lat (czas symboliczny i praktyczny).
- Geografia wędrówki
- Trasa opisywana w biblijnych tekstach nie zawsze prowadziła najkrótszą drogą, lecz prowadziła przez Synaj i różne miejsca na pustyni, często z obłokiem i słupem ognia jako prowadzeniem Bożym, a także przez odnowienie przymierza i otrzymanie Dekalogu na Górze Synaj/Horeb. Te elementy symbolicznie podkreślają duchowy charakter pielgrzymki i Bożą obecność podczas całej drogi.
- Zakończenie wędrówki
- W końcowej fazie, po czterdziestu latach, lud ponownie zbliża się do granic Ziemi Obiecanej i ostatecznie wchodzi do niej pod przywództwem Jozuego (a nie Mojżesz), co kończy okres wędrówki i rozpoczyna osiedlenie w Kanaanie.
Jeśli chcesz, mogę podać krótkie źródła biblijne i rzetelne interpretacje tego okresu (np. odwołania do konkretnych wersetów w Księdze Wyjścia, Liczb i Powtórzonego Prawa) oraz porównać różne perspektywy interpretacyjne (dosłowne a symbolicze).
