PNIL staat voor "Personeel Niet in Loondienst." Dit verwijst naar mensen die diensten leveren aan een organisatie zonder formeel in dienst te zijn bij die organisatie. Voorbeelden van PNIL zijn freelancers, uitzendkrachten, zelfstandigen zonder personeel (zzp’ers), externe consultants, en personeel dat via bemiddelingsbureaus wordt ingezet. Deze personen werken vaak onder contractuele afspraken en voeren reguliere werkzaamheden uit die tot de normale functies van de organisatie behoren, maar zij zijn geen vaste werknemers van de organisatie. In de context van onderwijsinstellingen bijvoorbeeld, vallen onder PNIL ook personeelsleden die bij andere schoolbesturen in dienst zijn of die via invalpools worden ingehuurd. Tot de PNIL-kosten behoren ook bijkomende kosten zoals btw en bemiddelingskosten. Vrijwilligers en incidentele diensten (zoals schilderwerk of onderhoud) vallen niet onder PNIL. National regelgeving en administratieve verplichtingen bestaan rondom het aanleveren van gegevens over PNIL-personeel, omdat het bijvoorbeeld in het onderwijs inzicht geeft in het personeelsbestand en aan besteding van gelden bijdraagt. Organisaties worden aangespoord om deze gegevens nauwkeurig te registreren en aan te leveren voor beleidsdoeleinden. Kort gezegd is PNIL dus personeel dat niet in vaste dienst is maar wel betaalde reguliere werkzaamheden verricht voor een organisatie.